Ένας γενναίος Λοχίας Καταδρομῶν. Χρήστος Νίκας.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ

Ένας γενναίος Λοχίας Καταδρομῶν. Χρήστος Νίκας.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

 (Αφήγηση του γιού του, Ταξιάρχου ε.α. Νικολάου Νίκα, ΣΣΕ 1976)

    Γεννήθηκε στο ορεινό χωριό Κυριάκι της Λειβαδιάς, με καταγωγή από τη Μάνη, το 1924. Στην Κατοχή, το Κυριάκι υπήρξε κέντρο ανταρτικών δυνάμεων, γι’ αυτό δεν έλειψαν και τα αντίποινα. Το χωριό κάηκε ολοκληρωτικά τρεις φορές. Στις 25.5.1943 απ’ τους Ιταλούς, και στις 3.10.1943 και 26.4.1944 από τους Γερμανούς. Τα υπάρχοντα των φτωχών Κυριακιωτών έγιναν στάχτη και πολλοί οδηγήθηκαν στο εκτελεστικό απόσπασμα. Ήταν «πέρασμα» ανταρτών από Αττική προς τους ορεινούς όγκους της Στερεάς Ελλάδας και έτσι είχε μπει στο στόχαστρο των Ναζί κατά τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις που έκαναν 

    Την δεύτερη φορά, οι αντάρτες είχαν μετατρέψει την κεντρική εκκλησία σε μαγειρείο τους, ενώ τον προαύλιο χώρο σε αποθήκη πυρομαχικών. Όταν οι αντάρτες κατάλαβαν την προσέγγιση των Γερμανών, κατέστρεψαν με έκρηξη τα πυρομαχικά τους, τα ξημερώματα εκείνης της ημέρας και ξέφυγαν. Για αντίποινα οι Γερμανοί, έβαλαν φουκαράδες χωρικούς μέσα στην εκκλησία, ή ό,τι είχε απομείνει απ’ αυτήν και τοποθέτησαν εκρηκτικά για να την ανατινάξουν και να σκοτώσουν όσους βρίσκονταν μέσα! Την τελευταία στιγμή, με εντολή κάποιου ανωτέρου τους, την οποία έφερε ένας μοτοσυκλετιστής στον επικεφαλής του γερμανικού τμήματος, ακυρώθηκε αυτή η αποτρόπαια πράξη!

    Αλλά και οι αντάρτες δεν άφηναν το χωριό ήσυχο! «Για τον αγώνα σύντροφοι...» έλεγαν και έμπαιναν στα σπίτια και τα ρήμαζαν! Τα έπαιρναν όλα! Πιοτά, φαγητά, ζώα. Οι έρημοι οι χωρικοί, έμεναν ερημότεροι και φτωχότεροι. Δεν ήξεραν από ποιόν να προστατευτούν! Από τους Γερμανούς ή από τους αντάρτες;  Τουλάχιστον οι Γερμανοί δεν άρπαζαν τα τρόφιμα! Πολύ λίγοι από τους Κυριακιώτες, πέρασαν στις γραμμές του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.

    Ένα γεγονός, έκανε τον έφηβο τότε, Χρήστο Νίκα να διαλέξει τελικά με ποιά πλευρά θα πήγαινε:

    Ιανουάριο μήνα του 1943, με χιόνι 2 μέτρα, ο καπετάνιος του τοπικού ΕΛΑΣ τον επιστράτευσε βιαίως να μεταφέρει επείγον μήνυμα στον διοικητή του κάπου έξω από τη Λειβαδιά, για τις «ανάγκες του αγώνα».   Πράγματι ο Νίκας κινήθηκε και πέρασε δύο μπλόκα Γερμανών, διέσχισε κεντρικά τον Ελικώνα νύκτα με 10ωρη πορεία και λίγο πριν ξημερώσει έφτασε στο στρατηγείο του ΕΛΑΣ και παρέδωσε το σφραγισμένο μήνυμα. Ο Αρχικαπετάνιος του ΕΛΑΣ, αφού βεβαιώθηκε ότι δεν έχει και

δεύτερο μήνυμα, ξέσπασε λέγοντας ότι θα εκτελούσε τον σύντροφο που έστειλε έναν 18χρονο με τέτοιες συνθήκες για να ζητήσει να του αλλάξουν άρβυλα!! Γιατί αυτό ήταν το ..μήνυμα!

    Τον Μάρτιο του 1947, παρουσιάσθηκε ως νεοσύλλεκτος στην Κόρινθο και από εκεί σαν εθελοντής, επιλέχθηκε για τις Δυνάμεις Καταδρομών, και ακολούθησε την εκπαίδευση στο ΚΕΜΚ, στην Βουλιαγμένη.  Στη συνέχεια, αφού έγινε Δεκανέας, τοποθετήθηκε στην Γ’ Μοίρα Καταδρομών με διοικητή τον αείμνηστο, ταγματάρχη τότε, Περικλή Παπαθανασίου.

    Συμμετείχε σε όλες τις επιχειρήσεις της Μοίρας ανελλιπώς και έλαβε μέρος στις φονικότερες μάχες της. Το θάρρος του, η ευστροφία του, και η ανδρεία του φάνηκαν από την πρώτη στιγμή.

Μάχη Κόνιτσας, 30/12/47, περιοχή Γεροπλατάνου. Έλεγε: «ξεκινήσαμε 300 περίπου επιλεγμένοι ένας κι ένας για να φθάσουμε με αναρρίχηση και πορεία μέσα στο χιόνι...» 

 (Προαγωγή επ’ ανδραγαθία διότι κατά τας επιχειρήσεις της 29-30/12/43 εις υψώματα περιοχής ΓΕΡΟΠΛΑΤΑΝΟΥ επέδειξε θάρρος, ψυχραιμίαν, τόλμη και συγκεκριμένως, όταν το τμήμα του είσδυσε δια μέσου εχθρικής τοποθεσίας, επέδειξε ηρωϊσμόν και αυταρπάνησιν υπερβαίνοντα κατά πολύ την έννοιαν του καλώς εννοουμένου καθήκοντος )

Μάχη Ζαραφώνος (Λακωνία) 1/8/48 (Απονομή Πολεμικού Σταυρού Γ’ Τάξεως)

Επιχειρήσεις Πάρνωνος 3-7/10/48 (Πολεμικός Σταυρός Γ’ Τάξεως)

Μάχη του Αγ. Βασιλείου Κυνουρίας 26/1/49 Η Γ’ Μοίρα σε συνεργασία με τη Δ’ Μοίρα αιφνιδίασαν την ανταρτική δύναμη και την διέλυσαν πλήρως. (Απονομή Πολεμικού Σταυρού Γ’ Τάξεως)

Μάχη Μπάρο Αγ. Πάντων και Ντάμτσε Βίτσι 18/8/48 (Απονομή Πολεμικού Σταυρού Γ’ Τάξεως)