ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 282. Το φίδι και ο κάβουρας.

ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ

 ΑΙΣΩΠΟΥ ΜΥΘΟΙ 282. Το φίδι και ο κάβουρας.

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

    Ένα φίδι με έναν κάβουρα, συνήψαν φιλία μεταξύ τους και ζούσαν μαζί. Ο μέν κάβουρας είχε πολύ αγνό και άκακο χαρακτήρα, το δέ φίδι ήταν κακόβουλο και επικίνδυνο.

    Ο κάβουρας συχνά συμβούλευε το φίδι να αφήσει τις πανουργίες του και να γίνει καλό και τίμιο όπως ο κάβουρας. Το φίδι όμως δέν άκουγε, συνέχιζε να είναι πονηρό και κακό, και ο κάβουρας φοβόταν οτι κάποια στιγμή θα βρεί και ο ίδιος το θάνατό του απο το φίδι.

    Μιά μέρα που ο κάβουρας βρήκε το φίδι να κοιμάται,   σκέφθηκε

«Καλύτερα ο κακός να χαθεί παρά ο καλός», του έσφιξε το λαιμό με τη δαγκάνα του ώσπου το έπνιξε.

   Το φίδι ξεψυχώντας τεντώθηκε και έγινε ολόισιο. Τότε ο κάβουρας είπε:

«Ίσιος» έπρεπε να γίνεις όσο ζούσες! Άν ήσουν στη ζωή σου ίσιος, δηλαδή τίμιος, δέν θα τεντωνόσουν ίσιος τώρα νεκρός»..

 Ελεύθερη απόδοση. Ανδρέας Μελεζιάδης

***************************************************************

Ὄφις καὶ καρκῖνος

     Ὄφις καρκίνῳ συνδιῃτᾶτο, ἑταιρείαν πρὸς αὐτὸν ποιησάμενος. Ὁ μὲν οὖν καρκῖνος ἁπλοῦς ὢν τὸν τρόπον, μεταβαλέσθαι κἀκείνῳ παρῄνει τῆς πανουργίας.

    Ὁ δὲ οὐδοτιοῦν ἑαυτὸν παρεῖχε πειθόμενον. Ἐπιτηρήσας δ᾿ ὁ καρκῖνος αὐτὸν ὑπνοῦντα καὶ τοῦ φάρυγγος τῇ χηλῇ λαβόμενος καὶ ὅσον οἷόν τε πιέσας, φονεύει.

    Τοῦ δ᾿ ὄφεως μετὰ θάνατον ἐκταθέντος, ἐκεῖνος εἶπεν·

« Οὕτως ἔδει καὶ πρόσθεν εὐθὺν καὶ ἁπλοῦν εἶναι· οὐδὲ γὰρ ἂν ταύτην τὴν δίκην ἔτισας»..

Ο ΜΥΘΟΣ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ…

Ὁ μῦθος δηλοῖ ὅτι οἱ τοῖς φίλοις σὺν δόλῳ προσιόντες αὐτοὶ μᾶλλον βλάπτονται..