Ζητείται Ασπίς Σωτηρίας

ΣΧΟΛΙΑ

Ζητείται Ασπίς Σωτηρίας

Καθ’ οδόν προς τη ΔΕΘ

http://roykoymoykoy.blogspot.gr/

Γρηγόριος Δημ. Νούσιας  Αντιπτέραρχος εα

         Τα πράγματα, καμιά φορά, χειροτερεύουν προτού βελτιωθούν. Ωστόσο, στην περίπτωσή μας, η χειροτέρευση είναι διαρκής και γενικευμένη . . . !

         Το είπε κάποιος. Και ισχύει από πολύ παλαιά. Απλώς εμείς τη βιώνομε αυτόν τον καιρό. Βιώνομε μια αργόσυρτη ελλαδική παρακμή, με την ενορχήστρωση της ΄΄Πρώτη φορά Αριστερά΄΄. Τι να περιμένομε; Περιθώρια αντιδράσεως υπάρχουν; Ποιός, πώς, πότε; Φθάνουν πιά οι διαπιστώσεις. Περισσεύουν οι αιτιάσεις. Και, οπωσδήποτε, οι απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί και οι βωμολοχίες  έχουν ξεπεράσει το σημείο κορεσμού. Και έχουν δημιουργήσει στους κρατούντες  το σύνδρομο της απάθειας, ίσως και της αυταρέσκειας. Ο Λένιν ανησυχούσε, όταν δεν τον κακολογούσαν οι εξωτερικοί του εχθροί!

         Βεβαίως, εδώ και είκοσι δύο αιώνες, η  Πυθία έδωσε τον εξής χρησμό για την Ελλάδα,

        ΄΄Ασκός κλυδωνιζόμενος, μηδεπώποτε βυθιζόμενος΄΄.

         Μας αρκεί αυτό σήμερα; Φαίνεται ότι στους κρατούντες αρκεί και περισσεύει. Ίσως, αυτός είναι και ο στόχος τους. Κρατισμός,  φτωχοποίηση και απαλλαγή της ελληνικής κοινωνίας από τις ιστορικές, τις πολιτισμικές και ηθικές της αξίες.

         Τον εν λόγω χρησμό, ζήτησε και πήρε ο Φιλοποίμην, ηγέτης της Αχαϊκής Συμπολιτείας, όταν κατάλαβε ότι οι έλληνες βρισκόταν μπροστά σε τεράστιες περιπέτειες, από την εμφανή διάθεση του Ρωμαίου ύπατου Φλαμίνικου, για εμπλοκή στα ελληνικά πράγματα. Δεν είχε ακόμη κατακτηθεί η Ελλάδα από τους Ρωμαίους.

         Σήμερα, ποιοί Ρωμαίοι, ποιοι ύπατοι, ποιοι Φλαμίνικοι εμπλέκονται στα ελληνικά πράματα, και δεν αφήνουν το ελληνικό φιλότιμο να μεσουρανήσει; Δεν αφήνουν το δαιμόνιο της φυλής να μεγαλουργήσει; Δεν αφήνουν τον έλληνα να εκδηλώσει τη νοικοκυροσύνη του;  Ποιοι φαλκιδεύουν (= από τον Ρωμαίο δήμαρχο Falcidius) την υγιή νοοτροπία του γνήσιου έλληνα;  Πώς θα αντιμετωπιστεί μια οποιαδήποτε εξωτερική κρίση; Μοιάζει να, ή πράγματι, κοιμάται τον νήδυμο ο σημερινός έλληνας; Αποκτήσαμε, μήπως, πρόσωπο με αγελαία γνωρίσματα;  Ή, μήπως, πιστεύομε, ο καθένας μας ξεχωριστά, ότι από μία γενική θύελλα εμείς θα εξαιρεθούμε;

         Ζητείται  Ασπίς Σωτηρίας.

         Πρωτίστως, βεβαίως,  ζητείται έλληνας, ναι, έλληνας Ηγέτης. Απαλλαγμένος από προλεταριακές και διεθνιστικές συγχύσεις. Ανεπηρέαστος από ρομαντικές νεφελοκοκκυγίες. Καθαρός από υποκρισίες και αυταπάτες. Ικανός να εμπνεύσει την αυταπάρνηση και την αλληλεγγύη. Και να μην ξεχνά, ότι μπροστά από κάθε  αρετή οι θεοί των ελλήνων  έβαζαν πάντοτε τον τίμιο ιδρώτα. Τίμιος ιδρώτας είναι και η αριστεία. Και , οπωσδήποτε, να μην θεωρεί την παραγωγή πλούτου, ταξικό απωθημένο.

       Τότε, ναι, τότε  θα βρεθεί και  . . . η θεά,( λέγε με κοινωνία,) που θα τον επιδαψιλεύσει και  με την ασπίδα, (λέγε με ηθική στήριξη), για τη σωτηρία της σύγχρονης Ελλάδος.

      Βέβαια, κάποιος θα μου μηνύσει, ΄΄αγαπητέ μου, εύχομαι να είσαι καλά, και να αρκείσαι σε αυτά που έχεις΄΄. Τέτοια!

          Θα του απαντήσω, ΄΄Αμέλει αναίδεια δόξειεν , αν είναι δειλία προς αλήθειαν ΄΄.

          Πρέπει να είναι, άραγε, η αναζήτηση της  αλήθειας,  η μόνη επαναστατική πράξη στην εποχή μας;  Ας το αποδεχθούμε.

                          Γρηγόριος Δημ. Νούσιας  -  Καμαρίνα Πρεβέζης .