ΤΙ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΟΜΟΡΦΙΑ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Τι παράξενη ομορφιά
Βγήκε η άνοιξη σεργιάνι
Μες του χειμώνα την καρδιά
Έρωτες γλυκούς σου κάνει.
Παίζει της αγάπης το παιχνίδι
Νικήθηκε το κρύο του χιονιά
Μια αγκαλιά ένα λουλούδι
Τι παράξενη ομορφιά.
Θάναι το φιλί της καυτό
Τα ψελλίσματα μια μνήμης
Με απληστία στα μάτια την κοιτώ
Το χαμόγελο, ακίνητος να μείνεις
Τι παράξενη ομορφιά
Δώρο της φύσεως με απλοχεριά
Στου χειμώνα το στοχασμό
Προσπέρασμα ευωδιαστό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου