Πέμπτη 10 Αυγούστου 2017

Πουλήθηκε πόλη-φάντασμα έναντι 1,85 εκατομμυρίων δολαρίων



Πουλήθηκε πόλη-φάντασμα έναντι 1,85 εκατομμυρίων δολαρίων
    Με 1,85 εκατομμύρια δολάρια αγοράζει κανείς ένα τεσσάρι στο Μανχάταν. Στο Κονέκτικατ, όμως, αγοράζει με το ίδιο ποσό μια ολόκληρη κωμόπόλη!
    Συνολικής εκτάσεως 250 στρεμμάτων το ειδυλλιακό Τζόνσονβιλ βρίσκεται δίπλα στον ποταμό Κονέκτικατ. Η κωμόπολη είναι έρημη εδώ και χρόνια. Μόνον ένας επιστάτης κι ένας φύλακας ασφαλείας φροντίζουν την πόλη φάντασμα, κάνουν τις απολύτως αναγκαίες επισκευές και κρατούν μακριά τους πλιατσικολόγους και τους περίεργους.
    Όμως οι νέοι ιδιοκτήτες του Τζόνσονβιλ ονειρεύονται να το αναστήσουν.
    Την περασμένη εβδομάδα μια συντηρητική θρησκευτική οργάνωση από τις Φιλιππίνες, ονόματι
Iglesia Ni Cristo, αγόρασε την πόλη έναντι 1,85 εκατομμυρίων δολαρίων (περίπου 1,5 εκατομμύριο ευρώ), προκειμένου να τη μετατρέψει σε χώρο αναψυχής και διακοπών για τα μέλη της, όπως αναφέρει το Business Insider.
     «Θα χαρούμε τόσο πολύ να επιστρέψει η ζωή στην πόλη», δήλωσε εκπρόσωπος της Iglesia Ni Cristo. «Η λέξη “φαντάσματα” δεν μας αρέσει, όπως, φαντάζομαι και σε κανέναν άλλο», είπε.
Σκηνικό για βιντεοκλίπ και θρίλερ
    Τα κτίρια είναι τόσο παλιά, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για τα γυρίσματα μιας ιστορικής τηλεοπτικής σειράς ή κάποιας ταινίας εποχής. Το Τζόνσονβιλ διαθέτει απ’ όλα: καταστήματα, μια εκκλησία, ένα σχολείο...
    Και πράγματι, το 1993 ο Billy Joel γύρισε στη γραφική κωμόπολη το βιντεοκλίπ για το τραγούδι του “River of Dreams”. Αλλά και η ταινία “Freedom” με τον Cuba Gooding Jr γυρίστηκε προ τριετίας στο Τζόνσονβιλ, όπως και το θρίλερ “Deep in the Darkness” την ίδια χρονιά..
    Οι κάτοικοι της γύρω περιοχής λένε ότι το Τζόνσονβιλ δεν είναι τόσο έρημο, όσο φαντάζει, αφού στην κωμόπολη ζουν φαντάσματα και μάλιστα εκείνο του Mr. Johnson, που έδωσε και το όνομά του στην πόλη.
    Το Τζόνσονβιλ ήταν παλαιότερα η έδρα μιας ακμάζουσας κλωστοϋφαντουργίας, που ιδρύθηκε το 1802 και παρήγαγε νήματα για διάφορα είδη, από χαλιά μέχρι κάλτσες. Τα μηχανήματα της βιοτεχνίας έθετε σε κίνηση ο νερόμυλος Neptune Mill, που είχε χτισθεί στο ποτάμι. Σιγά σιγά αναπτύχθηκε μια ολόκληρη κωμόπολη γύρω απ’ το εργοστάσιο με σπίτια, καταστήματα, ταχυδρομείο και εκκλησία.
Εκκεντρικός εκατομμυριούχος μετέτρεψε το Τζόνσονβιλ σε μουσείο
    Το 1965 ο κατασκευαστής αεροσκαφών Ρέιμοντ Σμιτ αγόρασε σε πρώτη φάση τον νερόμυλο και σιγά-σιγά ολόκληρη την πόλη. Ήδη από τότε σκούριαζαν οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις της κωμόπολης, κάποιες μάλιστα είχαν τεθεί σε πλήρη αχρηστία.
    Στη διάρκεια μιας σφοδρής καταιγίδας το 1972 ένας κεραυνός έπεσε πάνω στο νερόμυλο και τον κατέστρεψε μέχρι τα θεμέλια. Ο Σμίτ συνέλαβε τότε την ιδέα να μετατρέψει ολόκληρο το Τζόνσονβιλ σε μια πόλη-μουσείο και ανακαίνισε ένα μεγάλο κομμάτι των κτιρίων. Έστησε μάλιστα κι ένα πριονιστήριο, ενώ έφερε κι ένα ατμόπλοιο.
    Παράλληλα μετέφερε στην καρδιά της κωμόπολης κάποιες απομακρυσμένες κατοικίες. Μόνον που ο αυτοδημιούργητος εκατομμυριούχος δεν ανεχόταν την παρουσία ξένων και τουριστών στην πόλη του. Σπάνια μόνον νοίκιαζε τον ναό ή τη σιταποθήκη για κάποια γιορτή.
Η πόλη τυλίχθηκε στην αχλή της λήθης
    Τα χρόνια πέρασαν και το ενδιαφέρον του εκκεντρικού κατασκευαστή αεροσκαφών για το Τζόνσονβιλ εξανεμίστηκε. Το 1994 έβγαλε πωλητήριο ζητώντας 3,5 εκατομμύρια δολάρια. Δύο χρόνια μετά το θάνατο του Σμιτ, το 2001 η αλυσίδα ξενοδοχείων Meyer Jabara αγόρασε την κωμόπολη έναντι χαμηλότερου τιμήματος, αλλά ουδέποτε την αξιοποίησε παρά τα αρχικά σχέδια να τη μετατρέψει σε οικισμό για συνταξιούχους (με παχιά, εννοείται, πορτοφόλια).
    Επί 16 ολόκληρα χρόνια η πόλη ερήμωνε παραδομένη στην αχλή της λήθης, μέχρι που οι ιδιοκτήτες της αποφάσισαν να την πουλήσουν.Σύμφωνα με τη USA Today πάνω από 100 άτομα εκδήλωσαν ενδιαφέρον για να αγοράσουν την πόλη, ανάμεσά τους κι ένας γνωστός μουσικός από το Λος Άντζελες. Κανένας όμως δεν ήταν διατεθειμένος να δώσει τα 2,4 εκατομμύρια που ζητούσε η Meyer Jabara, η οποία αναγκάστηκε έτσι να ρίξει την τιμή από τα 2,4 εκατομμύρια δολάρια στα 1.9. Μετά από σκληρό παζάρι η Iglesia Ni Cristo κατάφερε να ρίξει ακόμη λίγο την τιμή και μέσα σ’ έναν μήνα έκλεισε τη συμφωνία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου