Πέμπτη 13 Ιουλίου 2017

ΜΙΑ ΒΑΡΚΟΥΛΑ



ΜΙΑ ΒΑΡΚΟΥΛΑ
Λάζαρος – Κίμων Μπερβερίδης
Ήταν κάποτε μια βαρκούλα, που την έλεγαν Αννούλα
Νοσταλγούσε να σαλπάρει  σε πελάγη μακρινά
Να γνωρίσει ξένους τόπους, να μιλήσει με ανθρώπους
Συντροφιά με την αγάπη, βαθυγάλανη ομορφιά.

Αψηφώντας τις φουρτούνες και μπουρίνια θερινά
Μεσοπέλαγα γυρεύει της ελπίδας τα πανιά
Των κυμάτων το αεράκι, της χαράς την λευτεριά
Των πουλιών γλυκό το χάδι, του δειλινού την ομορφιά.

Ο ήλιος έχει βασιλέψει μα η Αννούλα προσδοκά
λιμανιών να ξαποστάσει της λαχτάρας τα κουπιά
να πλευρίσει με σινιάλο με γαλήνη, ομαλά
γιατί θέλει να αγαπήσει της στεριάς την σιγουριά.

Φαίνεται δεν είναι σαν τις άλλες τι βαρκούλες
Που παλεύουν μες ΄το κύμα η Αννούλα με πανιά
Προτιμά την σιγουριά τον γιαλό ή τις ραχούλες
Τα φεγγάρια με τα αστέρια μες τουρανού την φορεσιά.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου