Κυριακή 2 Ιουλίου 2017

ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ



ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑΝΥΧΤΑ
Ιωάννης Παναγάκος
Είναι μεσάνυχτα κι ο χτύπος που αγαπάς,
είναι μεσάνυχτα, στο λέω θα πεθάνει·
το ντέφι ξέχνα το και πάψε να χτυπάς,
είναι μεσάνυχτα, μα η ψυχή μου αλάνι.

Είμαι θαμμένος στο νησί της μοναξιάς,
είμαι θαμμένος στα μεσάνυχτα της πόλης·
ο ρους μου κρέμεται στο ρίσκο μιας ριξιάς,
κι ο νους μου ξέμπαρκος στα αβαθή της σκόλης.

Είναι μεσάνυχτα μη κλαις και μη ρωτάς
η πόλη έπεσε τα τείχη γκρεμιστήκαν
οι αρχόντοι πού ’βγαλες και τους χειροκροτάς
την πίστη άλλαξαν και το ευρώ ασπαστήκαν.

Τί κι αν ξημέρωσε κι ο ήλιος ανατέλλει
είναι μεσάνυχτα, τι κι αν μεσουρανεί·
σκότωσαν τ’ όνειρο σαν το σκυλί στ’ αμπέλι
είναι μεσάνυχτα και η καρδιά θρηνεί.

Ανέστιοι άνεμοι το πνεύμα μου αλωνίζουν
νιόφερτοι χείμαρροι το σώμα μου χτυπούν
ως και το γέλιο μου και το φιλί μου ορίζουν
και το τσιγάρο απ’ τα χείλη μου αποσπούν.

Είναι μεσάνυχτα μη κλαις και μη ρωτάς
η πόλη έπεσε τα τείχη γκρεμιστήκαν
οι αρχόντοι πού ’βγαλες και τους χειροκροτάς
την πίστη άλλαξαν και το ευρώ ασπαστήκαν.
    Έπαινος στον 12ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης Λογοτεχνικής – Συγγραφικής ομάδα; «Ιδεόπνοον», των Περιοδικών "Πνοές λόγου & τέχνης" και "iamvosart" καθώς και της Εφημερίδας "Πνοές Πολιτισμού".

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου