Δευτέρα 6 Μαρτίου 2017

Ο παράδεισος των βαρελοφρόνων



Ο παράδεισος των βαρελοφρόνων
    Τσίπουρο γκράπα ή με γλυκάνισο, ζυγούρι στη γάστρα και μάτια που λάμπουν από την καλοπέραση και το αλκοόλ. Στα καζάνια του Πλαταμώνα, του Λιτοχώρου και του Ελατοχωρίου η επίσκεψη σημαίνει «ένα με τους Θεούς».
    Στα αποστακτήρια της Πιερίας, κανείς δεν είναι μόνος. Από το νοικοκύρη που βράζει το τσίπουρο και τον καζανιέρη που το φροντίζει, μέχρι το ίδιο το απόσταγμα που θέλει τη συνοδεία των παραδοσιακών μεζέδων για να εξωτερικεύσει τα αρώματα και τη δύναμή του. Όλοι θέλουν την παρέα τους. Και την βρίσκουν εκεί, σε κάποιο από τα 100+ ενεργά αποστακτήρια τσίπουρου της περιοχής. Εκεί όπου νοικοκυραίοι, εργάτες κι επισκέπτες γίνονται όλοι ένα γύρω από το τραπέζι. Δεν κάθονται για να φάνε, αλλά για να νιώσουν ξανά άνθρωποι. Να μιλήσουν, να γελάσουν, να συγκινηθούν λέγοντας ιστορίες, ο καθένας από το δικό του κιτάπι.
Μπροστά στο τσίπουρο που κοχλάζει
    Σαν τελετουργία μοιάζει κάθε επίσκεψη στα καζάνια της Πιερίας. Το πνεύμα της παρέας που αναβλύζει από τις μυρωδιές του τσίπουρου σε καλεί να μιλήσεις σε ανθρώπους που δεν έχεις ξαναγνωρίσει, αλλά που ξαφνικά σου μοιάζουν τόσο οικείοι. Θα σε «μπάσουν» στο σπιτικό τους, θα σου πουν πώς ξεκίνησαν να φτιάχνουν τσίπουρο, γιατί «
αυτό κάνουμε εμείς εδώ». Γιατί για αυτούς δεν είναι μια δουλειά, ούτε τρόπος να βγάλουν λεφτά. Είναι το μεράκι της ζωής τους.
    Θα περάσεις από τα δρύινα βαρέλια με τα παλαιωμένα τσίπουρα κι από τα άλλα, αυτά με τα ώριμα κούμαρα που μάζεψαν το φθινόπωρο και περιμένουν υπομονετικά να ζυμωθούν. Ύστερα θα σε πάνε στα καζάνια και, αν είσαι τυχερός, θα πετύχεις τη στιγμή που το τσίπουρο κοχλάζει και αναδύει αυτή τη σαγηνευτική μυρωδιά του οινοπνεύματος που σε παρασύρει σε μια ευφρόσυνη συνωμοσία. Ρωτάς, «
γκράπα ή με γλυκάνισο;». Δοκίμασε, σου λένε, κι άσε τα πολλά πολλά. Φειδωλοί στα αχρείαστα λόγια, ανοιχτοχέρηδες στη φροντίδα.
Όταν στρώνεται το τραπέζι…
    Εδώ, στο σκηνικό όπου οι Θεοί του Ολύμπου έστηναν το δικό τους γλέντι, εσύ ετοιμάζεσαι να ζήσεις τη δική σου λυτρωτική κατάνυξη. Πριν το καταλάβεις, το τραπέζι έχει στρωθεί. Ο κοκκινιστός αλανιάρης κόκορας, το ζυγούρι στη γάστρα και ο τράγος στο πήλινο πηγαινοέρχονται στα πιάτα μπροστά στο καζάνι.   Τα λουκάνικα και η μοσχαροκεφαλή στη λαδόκολλα «τυλίγουν» και σένα με τη νοστιμιά τους. Το λευκό κατσικίσιο τυρί που πήζει στην τσαντίλα, η χορτόπιτα και η τυρόπιτα «σπάνε» λίγο τη… μύηση στη σαρκοβόρα γαστρονομία. Τα μικρά ποτηράκια του τσίπουρου σηκώνονται συχνά στον αέρα, προς τιμήν της προικισμένης γης και του ελεύθερου ανθρώπου.
    Στο φόντο, υπέροχα δάση, αλπικά τοπία και μικρά χωριά σκαρφαλωμένα ακόμα και στα πιο απόμακρα σημεία, συμπληρώνουν το σκηνικό. Από το Ελατοχώρι, το «μπαλκόνι» προς τον Όλυμπο ,τα Πιέρια όρη και τις ακτές του Θερμαϊκού, ως το Λιτόχωρο με το πανόραμα των χιονισμένων κορφών και την κοιλάδα του Ενιπέα. Από τις ακτές του Πλαταμώνα και το αγέρωχο κάστρο του, μέχρι τον Παλαιό Παντελεήμονα με τη βουνίσια δροσιά, την υπέροχη θέα και τη σκιά που προσφέρει το θεόρατο πλατάνι στην πλατεία. Κάθε γωνιά του τόπου έχει να σου διηγηθεί τη δική της ιστορία, την ώρα που περιπλανιέσαι αποσβολωμένος στα μονοπάτια των θεών.
    Τα γέλια και οι ιστορίες, η συγκίνηση και η χαρά, τα μάτια που λάμπουν από το αλκοόλ και την καλοπέραση. Αυτά θα θυμάσαι στην επιστροφή σου από την Πιερία. Ακόμα και τα 450 χλμ. που θα χρειαστείς για να γυρίσεις στην Αθήνα ή τα 100 χλμ. για τη Θεσσαλονίκη (
ακολουθείς την Εθνική Οδό Αθηνών –Θεσσαλονίκης) δε θα φτάσουν για να «χωνέψεις» όλα όσα έζησες σε αυτή την εκδρομή.
    Τι λες λοιπόν; Είσαι έτοιμος να ζήσεις τη δική σου απελευθερωτική κατάνυξη;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου